การทำและการรักษาเพื่อนสำหรับเด็กที่มีสมาธิสั้นอาจเป็นเรื่องที่ต้องต่อสู้ เด็กที่มีสมาธิสั้นมีแนวโน้มที่จะมีปัญหาเกี่ยวกับทักษะทางสังคมของตนเอง เด็กสมาธิสั้นเด็กมี แต่เด็กทุกคนที่มีสมาธิสั้นจะมีอาการผิดปกติมากกว่าเด็กที่มีสมาธิสั้น สมาธิสั้นความเสี่ยงในการมีเพื่อนน้อยรู้สึกเหงามีปัญหาเกี่ยวกับความนับถือตนเองและความทุกข์ทรมานทางอารมณ์เพราะทักษะทางสังคมที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะหรือขาดเป็นอย่างอื่น

การศึกษาที่ทำในโรงพยาบาล ในนิวยอร์กมองถึงทักษะทางสังคมของเด็กที่มีอาการสมาธิสั้นและทักษะทางสังคมของเด็กที่มี สมาธิสั้นนักวิจัยได้ควบคุมโรคคอมมิวนิสต์เช่นโรคความผิดปกติในการทำงานและความผิดปกติของฝ่ายตรงข้ามและสิ่งที่พวกเขาค้นพบก็คือทั้งสองกลุ่มนี้มีปัญหาด้านทักษะทางสังคม

แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกที่แตกต่างไปจากนี้มากนัก นี่คือสิ่งที่พวกเขาสรุปเด็กที่เป็นโรคอ้วนมีความบกพร่องในการยืนกรานในขณะที่เด็กที่เป็นโรคสมาธิสั้นในเด็กขาดการควบคุมตนเองผลการศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าเชื้อชนิด สมาธิสั้นแตกต่างกันไปในลักษณะของความผิดปกติทางสังคมที่ไม่ขึ้นกับอาการของโรค

เด็กทุกคนที่มีสมาธิสั้นยังมีปัญหาเรื่องวุฒิภาวะทางอารมณ์

ซึ่งส่งผลต่อทักษะทางสังคมของพวกเขา ในขณะที่ในตอนแรกดูเหมือนว่าปัญหาการควบคุมตนเองว่ากลุ่มย่อยที่รวมกันและขุ่นเคือง จะก่อให้เกิดความสับสนในเรื่องการสร้างมิตรภาพในระยะยาวอย่างละเอียดถี่ถ้วนประเด็นเรื่องอหังการของ จะไม่สร้างความเสียหายให้กับเด็ก และรักษาเพื่อนไว้

เด็กที่ไม่ตั้งใจมีแนวโน้มที่จะขี้อายถอนตัวและชอบที่จะเล่นด้วยตัวเอง

ในความปลอดภัยของ “โลก” ของตัวเอง เด็กส่วนใหญ่ที่ไม่ตั้งใจส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะมีเวลาที่ง่ายขึ้นเกี่ยวกับเด็กที่อายุน้อยกว่าพวกเขาเป็นเด็กเหล่านี้มีน้อยมากของภัยคุกคามต่อพวกเขามากกว่าเพื่อนของพวกเขาทำเด็กที่เป็นโรคสมาธิสั้นมักถูกทิ้งให้อยู่กับกลุ่มเด็กนักเรียนกลุ่มโรงเรียนและคำเชิญทางสังคมเพราะขาดทักษะทางสังคม โรงเรียนอาจเป็นทุกข์ยากสำหรับเด็กที่รู้สึกได้ตลอดเวลา

เด็กหลายคนไม่ชอบนักวิชาการของโรงเรียน แต่หวังว่าจะได้เรียนในโรงเรียนเพราะพวกเขาชอบด้านสังคมในการใช้เวลาอยู่ในห้องเรียนกับเพื่อน ๆ เด็กที่เป็นโรคสมาธิสั้นที่กำลังดิ้นรนกับความสนใจที่โรงเรียนและผู้ที่ไม่ได้มีส่วนร่วมทางสังคมกับเพื่อน ๆ ในชั้นเรียนพบว่าชีวิตในห้องเรียนเป็นเรื่องทรมานอย่างแท้จริง พิจารณาว่าเด็ก ๆ มักใช้เวลา 7-8 ชั่วโมงในการเรียนต่อวันไม่น่าแปลกใจที่เด็ก ๆ ที่เป็นโรคสมาธิสั้นจะมีความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า